Kahveci Esnafı Perişan

Bu gün’de sizlere, Kahveci esnafının pandemi sürecinde çektiği okonomik sıkıntılar ve yaşamsal boyutlarıyla ilgili bahsetmeye çalışacağım.

Bundan bir süre önce Covid-19 salgını nedeniyle, virüsün halk sağlığı üzerindeki etkilerini azaltmak maksadıyla yetkililerce alınan tedbirler doğrultusunda, 16 Mart 2020 tarihinde İçişleri Bakanlığı’nın 81 il valiliğine göndermiş olduğu genelge  ile, kahvehane, kıraathane, kafe, kafeterya, gibi yerlerin faaliyetleri geçici olarak durdurulmuş ve daha sonra 1 Temmuz 2020 tarihinde bazı önlemler paketi şartıyla tekrar faaliyetlerine izin verilmişti.

Peki nedir bu önlemler paketini içeren kurallar, biraz onlardan bahsedelim.

Sosyal mesafe kural ve şartlarına uymak, oyun oynatmamak, sadece çay kahve ve meşrubat  satışı yapabilir şartıyla faaliyetlere izin verildi. Kahvecilerin yalnızca çay satarak bu işin üstesinden ve istihdam sağlamasının mümkün olmadığı görülüyor.

Kahveci Esnafı gerçekten çok zor durumda, bu zor durumdan bir an önce çıkmanın yolları aranmalıdır. Hijyen kurallarına ve sosyal mesafe şartlarına uyulduğu takdirde kahvehaneler neden kendi işlevlerine dönmesinler?  Türkiyede 130 bin kahveci esnafının olduğu söyleniyor. Bunlara birde istihtam saglanan insanlar ve onların ailelerini ekleyince tablo korkunç buyut alıyor. Bu işyerlerininin kapanmasını göz önünde bulundurunca, 130 bin esnaf ve onların ailelerinin mağduriyetleriyle beraber, bu insanların yaşadığı sosyal ve ekonomik sıkıntı boyutunun ne kadar buhranıda beraberinde getirdiği aşikar görülecektir. 

Normelleşme süreci denildi.Normalleşme her yere varda, bir kahveci esnafınamı olmuyor. Kahvehanelerin yaklaşık 500 yıllık bir kültürden geldiği ifade ediliyor. Vatandaşlar Kahvehaneye giderek stres atmak, sosyal ortam içerisinde, arkadaşlarıyla beraber, hoşça zaman geçirmek veya okey, tavla, oyun kağıdı vb. oyun oynamak ve stres atmak maksadıyla oralara gitmektedirler. Yoksa çay kahve ve meşrubatı içmek için değil, bu içecekleri işyerlerinde veya evlerinde’de içebilirler. Buna engel olunabilirmi?

Sonuç itibariyle, kahveciler günlük kazancıyla geçimini sağlayan, günlük sattıkları çay, meşrubat vb. ürünleri oyun oynayanlara satarak ailesine ekmek götüren insanlar. Bunların başka geliri söz konusu değil. Günlük kazanıyorlar, geçimini bununla sağlıyorlar” 

Normalleşme kapsamında açılan kahvehanelerde oyun oynatılmaması nedeniyle, müşterilerinin iş yerlerine gelmediklerini ifade eden bir kahvehane sabine bir sorduk, bin ah işittik.

Kahveci  işletmecilerinin bir hayli dertli olduklarını gördük. Açılan kahvehanelerde esnaf günlük masraflarını dahi karşılayamamaktadır. Kiralarını ödeyemez,işyerlerini kapatır hale gelmişlerdir.

Sesimizi yetkili merciler duymuyor. Temsiliyet yetkisinde olan oda ve derneklerimiz, kendi alemlerinde…

Kahveci esnafı olarak bizler zor durumdayız. Çözüm çözüm çözüm istiyoruz! Lütfen sesimizi duyun artık diyorlar….

Bu şartlarda esnafın bu girdaptan kurtulması mümkün gözükmüyor. Yetkililer sesimizi duysun. Biz burada ekmeğimiz için varız. Kahveci esnafının normalleşmeden payını almasını istiyoruz. Bu nedenle kahvehane oyun kültürüne bir an önce izin verilmesini istiyorlar.

Kahve mahallenin, şehrin kültürüdür. Kahve olmazsa sohbet ve birlik beraberlik olmaz. Eskiden işyerlerinde çay demliklerini yetiştiremiyorduk, şimdi ise demliklerimizi bile bitiremiyoruz diyorlar. Bu işin sonu nereye varacak çok perişanız.Aksi hali işyerini kapatmak zorundayız, dayanacak gücümüz kalmadı diyorlar.