Çöplüklerinde gördüğün,ekmek parçaları

Çöplüklerinde gördüğün,ekmek parçaları

Evet dostlar! Bu gün biraz’da sanatsal takılmaya ne dersiniz? İnsanlar geçmişini unutmamalıdır.Geçmişten ders almak geleceğe ışık tutmazmı.Hani derler ya,umutsuz yaşamaktan’sa,umutlu yaşamak,körermeye yüz tutmuş solan umutları yeşertmek daha erdemlilik değimlidir?

Peki,Acı gerçekler yaşayan bir  insan olarak göz ardı edilebilirmi?sanırım edilmemesi gerekir…

İşte tam buradan hareketle,bu günlük siz okurlarıma şiirlerden üzerinden gitmek istiyorum.Ne demiş dostun biri,bir yazısında;

Hoş geldin canım,Sefa geldin sol yanım.Kuruyan göz yaşlarım,her an ırmak oluyorsa,bilki orada isyan,kavga haykırış var.İnsan geçmişi unutabilirmi..

Elbette unutamaz,unutmamalıdır.Anlıyormusun sevda yüreklim.Önemli olan burada Acıyı tatlıyı harmanlayarak,ortaya sevgiyi barışı çıkarabilmektir.

Hani diyor’ya bir konuşmasında güzel dost,vefakar arkadaşEfraim Özdemir. Neler çektim neler,ah bir bilebilsen,derdimi anlatsam inan destan olur.Amma her şeye inat asla ilkelerimden taviz vermedim vermiyeceğim.Benim sevdam,halkımın sevdasıdır.İçerisinde halk olmayan sevdayı ben neyleyim diyor.Eh bizede iyi’ki varsın dostum demek düşüyor.

Geçmişte yazmış olduğum bir şiirle yazıma devam etmek istiyorum.Bakalım o günün şartlarında bir babanın kendi çocuğuna vermiş olduğu öğütten bahsedeceğim.

Bulamadığın,soğan ekmeğe karşın
Çöplüklerinde gördüğün,ekmek parçaları
Çocuklarının;Güzel oyuncaklarına karşın
Odun parçasına,Ağıtlar yaktığını unutma yavrum! 
Bir gün; sende büyüyeceksin
Namusuzlukları;Görerek büyüyeceksin.
Belki üstüne üstüne saldıracaklar …
Düşünceni yıkmak için uğraşacaklar..
Amma sen,İnandığın yoldan,ilkelerinden asla taviz verme..
Oldumu yavrum,oldumu?