Dünden bu güne emek cephesi

Aralık ayı geldiği gibi emekli memur ve asgari ücretlerin başlangıç ayı olarak bilinmektedir. Şunu söylemek gerekirse yine aynı tas aynı hamam. Geçmişte olduğu gibi bugünde aynı macera tartışmaları sürmektedir.Hangi televizyonu açarsak açalım muhalefet, hükümet, yazarlar ,akademisyenler enflasyon değerlendirme yapılıyor.

Muhalefet %40 hükümet ise %14 olarak değerlendirme yapıyor.2020 yılı için uygulanan askeri ücret 2324 olarak belirlendi. On gün sonra enflasyon yükseldi, alım gücü haliyle düştü. Bir yıl içinde %40 gıdadan beyaz eşyaya zamlandı verilen %3-%4 emekliye ve çalışana memura verilen zamlar sonucunda vatandaşın çalışan ekonomi ile sorunlarla nasıl çebelleştiğini biliyoruz

Bugünde üç aşağı beş yukarı aynı sorunla karşı karşıya olacak.Bugünün dünden farkı olmayacak. “Biz bu zamları çok düşük buluyoruz” diyen sendikalar masa başında hiçte öyle olmadı.

Çalışma bakanı ve maliye bakanı üç sendika başkanını toplayıp kendilerinin koyduğu rakamı kuzu kuzu imzaladı. Bugünde aynı durumda olacak. Görünen köy kılavuz istemez.Hükümet paramız var diyor muhalefet yok. Bu nasıl anlayış bende anlamış değilim. Hükümet ekonomimiz fik yapıyor diyor. Muhalefet ve sendikalar ekonomi dibe vurmuş.Üç sendika başkanı ittifak yaparak biz hükümetin verdiği zammı kabul etmiyeceğiz diyorlar, hiç sanmıyorum. Yine de geçmişte olduğu gibi bugünde bakanların koyduğu imzaya onay verecekler. Çünkü sendikalar tamamen örgütlenme özelliğini kaybettiler. Aynı sendikalar yüz binlerce işten atılan emekçilere seslerini çıkarmadılar. Maden işçileri eylem yaptılar emekleri gasp olduğu için onlara sahip çıkmadılar. Sendikacılar yani genel başkanları millet vekili seçilmesi için siyasal partilerin her biri yalaka durumuna gelmiş durumda.

Bu ülkede hiçbir zaman halkın ihtiyacına göre bütçe olmadı bundan sonrada olmaz. Çalışanlar hiçbir zaman emeğinin karşılığını alamamış, hep karın tokluğuna çalışmış durumda. 1923’ten beri hep böyle olmuş bundan sonrada böyle olacak. Tek partili dönemlerde böyle olmuş,çok partili dönemde de böyle devam etmektedir. Bugünkü partiler kendi geçmişini inkar edemez,yani sistem aynı sistem bu sistem değişmedikçe bu sömürü düzeni devam edecek.Bundan kimsenin kuşkusu olmasın. Siyasi partiler aynı ticarethane gibi çalışıyor,sendikalar da ticaret merkezleri haline gelmiş durumdalar. Emekli dernekleri aynı durumda Dernek başkanları ve yönetimeleri maaşla görev yapmakta. Onlarda emeklileri sömürmekte bu zatlar geçmişte aynı sendikalar içerisinde görev yapan yani sisteme dalkavukluk yapan zatlar. Aynı zamanda hükümet tarafından aidat alma yasal hak olarak kesilmekte.Neden mi? Çünkü dernekler sistemin onayıyla kurulmuş trilyonlarca para aktarılıyor.Birde emekliler sendikaları vardır.Onlarda sisteme ters düştüğü için ne aidat alabiliyor ne de sistem tarafından kabul görüyor.Emekli Sendikası tutulan binaların kirasını kendi ceplerinden ödemektedir. Çünkü emekli sendikası yönetimlerde geçmiş değerlere sahip olduklarından dolayı bugünkü sisteme ayak bağı olmakta.